خبرگزاری راسک: شفقت علی خان، سخنگوی وزارت خارجه پاکستان، اظهارات اخیر ملاعبداللطیف منصور، سرپرست وزارت انرژی و آب گروه طالبان را «خلاف عقل سلیم، تاریخ و واقعیتها» توصیف کرده است. منصور پیشتر گفته بود که پاکستان تحمل یک حکومت مرکزی قدرتمند در افغانستان را ندارد و برای اسلامآباد تفاوتی میان «طالبان و مجاهدین» وجود ندارد. او افزوده بود که پاکستان از استقلال و خودکفایی افغانستان، تحت رهبری هر دولتی، هراس دارد.
شفقت علی خان در واکنش به این اظهارات مدعی شده که «هیچ کشوری به اندازه پاکستان در ثبات افغانستان منفعت ندارد» او وعده داده که این موضوع را با مقامهای طالبان در میان خواهد گذاشت. سخنگوی وزارت خارجه پاکستان همچنان از ارتقای روابط دیپلماتیک دو طرف به سطح سفیر و برنامه سفر امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان، به پاکستان نیز خبر داده است.
مواضع انتقادی گهگاهی رهبران طالبان نسبت به اسلامآباد را بسیاری از تحلیلگران نمایشی و تلاشی برای القای استقلال این گروه توصیف میکنند. باورها بر این است که طالبان در حال حاضر هم همچنان فرمانبردار اسلامآباد و پیروزی دوباره شان در افغانستان را مدیون پاکستان هستند. مقامها و دولت مردان پاکستانی نیز برای طالبان در بسیاری از موارد همانند مسوولان ایالتها و ادارههای محلی خود دستور میدهند که چه کنند و چطور انجام دهند.
با این حال، پاکستان از دستکم ۴۵ سال پیش، بیثباتی و جنگ در افغانستان را بخشی از «عمق استراتژیک» خود تعریف کرده و طالبان نیز در سه دهه گذشته یکی از مهمترین ابزارهای این سیاست بودهاند. شواهد متعدد نشان میدهد که استخبارات و ارتش پاکستان همچنان خطم شی طالبان را تعیین کرده و حتی در جزئیات عملکردشان نقش دارد.
نمونه آشکار این نفوذ، روزهای نخست سقوط کابل در آگست ۲۰۲۱ به دست طالبان بود، پس از تصرف کابل، هنوز شماری از سردستههای طالبان از لانههای امن شان در پاکستان برون نشده بودند که مقامهای ارشد پاکستانی، از جمله رئیس وقت سازمان استخبارات (آیاسآی) و وزیر خارجه، به کابل سفر کردند و در تعیین ترکیب کابینه طالبان نقش مستقیم ایفا کردند.
کارشناسان معتقدند اختلافات علنی طالبان و پاکستان بیشتر برای مدیریت افکار عمومی است و در عمل، روابط راهبردی دو طرف همچنان برقرار است. یکی از موضوعات ظاهری اختلاف، حضور نیروهای «تحریک طالبان پاکستانی» در افغانستان است. شماری از فرماندهان محلی طالبان باور دارند همانگونه که «جهاد در افغانستان فرض بود»، در پاکستان نیز چنین است و باید از (تیتیپی) تا پیروزی در پاکستان حمایت کرد. این رویکرد رادیکال سبب شده حتی اگر برخی مقامهای ارشد پایتخت نشین طالبان با آن مخالفت کنند، توان مهار این جریان را نداشته باشند، زیرا بخش بزرگی از نیروها و فرماندهانشان با این عقیده پرورش یافتهاند.
به گفته منابع آگاه، رهبران طالبان و مقامهای پاکستانی از این واقعیت آگاهاند و پشت پرده، خطوط اصلی همکاری مشخص است؛ به همین دلیل، بسیاری از عملیاتهای نظامی پاکستان در مناطق مرزی با هماهنگی طالبان مستقر در کابل انجام میشود.
جدالهای نمایشی پاکستان و طالبان؛ پشت پرده روابط «بادار و برده» همچنان پابرجاست
منابع: طالبان یک جوان را در کاپیسا بهخاطر «بازی پابجی» تیرباران کردند
منابع مردمی: طالبان در پنجشیر پوشیدن چادری یا برقع را بر زنان الزامی کرد
گزارشگران بدون مرز: هدف طالبان از بازداشتهای خبرنگاران، حذف کامل اطلاعرسانی مستقل است