خبرگزاری راسک: بیش از دوسال از عمر گروه طالبان در افغانستان می‌گذرد و این گروه منزوی، درحال پیش‌برد طرحی است تا اقتصاد افغانستان را خودکفا کنند.
مقام‌های گروه طالبان بر ساخت سدها و کانال‌ها برای تقویت کشاورزی و تونل‌هایی برای اتصال استان‌های دوردست نظارت می‌کنند. کارخانه‌های فولاد در طول شب کار می‌کنند تا تیرهای قرمز درخشان و سنگین را برای پروژه های زیربنایی تولید کنند.
جاه‌طلبی‌های گروه طالبان، حداقل تاحدی ناشی از ضرورت است. زیرپا گذاشتن حقوق زنان توسط گروه طالبان وضعیت نابسامان آن را بدتر کرده‌است و تلاش‌ها برای به‌دست آوردن کنترل بر ذخایر بانک مرکزی افغانستان که در خارج از کشور نگهداری می‌شود و تامین مالی غرب را متوقف کرده‌است.
درحالی‌که کمک‌های خارجی سه چهارم هزینه‌های عمومی را قبل از تصرف تمویل می‌کرد، گروه طالبان می‌گویند که تا حد زیادی به درآمدهای داخلی و گمرکات برای تامین مالی پروژه‌های خود متکی است.
عبداللطیف نظری، معاون وزیر اقتصاد گروه طالبان در مصاحبه‌ای گفته که این محدودیت های مالی، دامنه‌ی پروژه‌های دولتی را محدود می‌کند. او هم‌چنان گفت: «اما ما در مسیر درستی هستیم، راهی که ما را به خودکفایی می‌رساند».
با این‌حال، برای جمعیت افغانستان شرایط اقتصادی هم‌چنان رو به بدی است. براساس گزارش سازمان ملل، تعداد افغانستانی‌هایی که نیازهای بشردوستانه دارند از سال ۲۰۲۱ حدود ۶۰ درصد افزایش یافته که اکنون بیش از دو سوم جمعیت را تشکیل می‌دهند.
عمر جویا، اقتصاددان افغانستانی، گفت: «خودکفایی به خودی خود معنایی ندارد، مگر این‌که طالبان بتوانند به رشد اقتصادی، اشتغال، سطح فقر کم‌تر و زندگی مناسب دست یابند تا مردم بتوانند حداقل نیازهای اولیه خود را برآورده کنند».
مقام‌های گروه طالبان می گویند که اولویت، توسعه‌ی استخراج نفت است با استفاده از ذخایری که در نهایت می‌توانند نیاز داخلی را پوشش دهد. مقام‌ها پیش‌بینی کردند که با چاه‌های جدید یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های نفتی افغانستان که در حوزه‌ی آمودریا در شمال کشور قرار دارند، می‌توانند تولید خود را در ماه‌های آینده بیش از سه برابر افزایش دهد.
آن‌ها هم‌چنین عجله دارند تا از ثروت عظیم سنگ معدن لیتیوم و سایر مواد معدنی کشور بهره‌برداری کنند که طبق برآورد و ارزش‌گزاری وزارت دفاع ایالات متحده در سال ۲۰۱۰، نزدیک به‌یک تریلیون دالر گفته شده‌است.
گفتنی‌ست، گروه طالبان با حراج منابع طبیعی افغانستان در تلاش برای بیش‌تر کردن توان اقتصادی خود هستند تا مبادا ضعف‌های اقتصادی در کنار بحران مشروعیت به بقای آن زیان برساند.
