این‌که حکومت پاکستان پس از چند دهه می‌خواهد مهاجران افغانستان را در این زمان و شرایط اخراج کند، اگر دقت کنیم خیلی معنا و هدف دارد. ظاهر قضیه این است‌که حکومت پاکستان مهاجران افغانستان را اخراج می‌کند، اما اهداف اصلی، قصد و منظور سیاسی‌ای است‌که حکومت پاکستان و گروه طالبان از این پروژه‌ی اخراج می‌خواهند به دست آورند.
ما نباید از دیدن تصاویر از قبل سازمان‌دهی‌شده و هدف‌مند دچار احساسات و اغوا شویم. یکی از این تصاویر، تصویر کودکی است‌که در بدنه‌ی بیرونی موتر بسته شده و این تصویر عامه‌پسند از رسانه‌ها بازتاب داده شده و دست‌به‌دست می‌شود تا هدف اصلی پروژه‌ی سازمان‌دهی‌شده‌ی اخراج پنهان بماند.
پاکستان از این پروژه‌ی اخراج می‌خواهد استفاده‌ی سیاسی داخلی کند و مهم‌تر از همه، اعضا و خانواده‌های تحریک طالبان پاکستانی را که پشتون پاکستانی استند در هم‌کاری با گروه طالبان به افغانستان انتقال دهد. اما طالبان از این اخراج اهداف مشخصی را می‌خواهند به دست آورند که به شماری از آن اهداف اشاره می‌شود.
قهرمان‌سازی و مشروعیت داخلی
پروژه‌ای‌که قرار است زیر نام اخراج مهاجران از طرف حکومت پاکستان عملی شود، از چند نظر به نفع طالبان است و طالبان از آن به نفع خود استفاده می‌کنند.
نخست این‌که طالبان می‌خواهند ظاهرا از حکومت پاکستان انتقاد کنند و از این انتقاد برای مصرف مشروعیت داخلی استفاده کنند، درحالی‌که انتقاد از پاکستان فرمایشی و ظاهری است، زیرا خانه و خانواده‌ی ملایعقوب، حقانی و… در پاکستان است، اگر قرار باشد حکومت پاکستان با طالبان اختلاف داشته باشد، چرا از خانه و خانواده‌ی ملایعقوب، حقانی و… در پاکستان محافظت کند و چرا ملایعقوب، حقانی و… خانواده‌های خود را به افغانستان نمی‌آورند.
دوم این‌که طالبان می‌خواهند با استقبال و هم‌دردی نمایشی و رسانه‌ای در مرز با کسانی‌که از پاکستان وارد افغانستان می‌شوند، خود را قهرمان جلو بدهند و وانمود کنند که ما کسانی را که بعد از سقوط به پاکستان فرار کرده، اما فعلا که برگشته‌اند، با آن‌ها کاری نداریم و از آن‌ها استقبال می‌کنیم. با این استقبال و هم‌دردی ظاهری می‌خواهند برای مشروعیت داخلی شان تبلیغ کنند.
سوم این‌که کسانی‌که پس از سقوط طالبان از طالبان فرار کرده بودند و مخالف طالبان بودند، این افراد برگشت داده می‌شوند تا زیر سلطه‌ی طالبان قرار بگیرند و این‌که طالبان با آن‌ها چگونه برخورد خواهند کرد، در آینده معلوم می‌شود. فعلا طالبان از خود رفتار قهرمانانه و بزرگ‌منشانه نشان می‌دهند، اما در آینده انتقام‌گیری خواهند کرد.
جابه‌جایی قومی
این‌که تعدادی از افراد در این پروژه‌ی سیاسی اخراج می‌شوند مهاجر استند. طبعا در تطبیق هر برنامه‌ی سیاسی و از قبل سازمان‌دهی‌شده‌ای شماری از افراد قربانی می‌شوند تا برنامه طبیعی جلوه کند و هدف اصلی دیده نشود. در این پروژه نیز افرادی هستند که مهاجرند و اخراج می‌شوند و از این افراد در روی صحنه استفاده می‌شود تا نشان داده شود که از هر قوم اند و واقعا مهاجر و مظلوم اند، اما اهدافی که در این پروژه تطبیق و عملی می‌شوند انتقال اعضای تحریک طالبان پاکستانی (تی‌تی‌پی) و افراد قوم پشتون از پاکستان به افغانستان به‌ویژه به سمت شمال و بیش‌تر در قوش‌تپه است.
در این جابه‌جایی دو هدف عملی می‌شود: حکومت پاکستان در هدف نخست اعضای تحریک طالبان را از پاکستان بیرون می‌کند و در هدف دوم طالبان افراد پشتون را در سمت شمال جابه‌جا می‌کنند و پروژه‌ی اکثریت‌سازی قومی را تطبیق می‌کنند. تحریک طالبان پاکستان نیز پشتون استند. طالبان پیش از این چندبار افرادی از قوم پشتون را در سمت شمال انتقال دادند، اما انتقال آن‌ها موفقانه نبود، زیرا موجب اعتراض مردم محل شد و بازتاب رسانه‌ای داشت، اما این بار با توافق حکومت پاکستان پروژه‌ی اخراج مهاجران از پاکستان را طراحی کردند تا موفقانه جابه‌جایی قومی را عملی کنند.
این پروژه طوری طراحی شده که ظاهرا از طرف طالبان با پاکستان مخالفت صورت بگیرد و احساسات پاکستان‌ستیزی در داخل افغانستان بیش‌تر شود و هم‌دلی با کسانی صورت بگیرد که بنام مهاجر از پاکستان وارد افغانستان می‌شوند و همه باید هم‌کاری کنند تا این‌ها در افغانستان جابه‌جا شوند. طالبان گروهی را در مرز فرستاده و در مرز چندین اردوگاه زده‌اند که مهاجران را در اردوگاه‌ها جابه‌جا کنند و آن‌ها را از آن‌جا به‌جای مورد نظر خود انتقال دهند.
بنابراین به‌تر است با این پروژه آگاهانه برخورد شود و اهداف شوم جابه‌جایی قومی زیر نام این پروژه باید برملا و روشن شود و مردم نگذارند طبق این پروژه‌ی سازمان‌دهی‌شده، جغرافیای زندگی بومی شان اشغال و تصرف شود.
دریافت کمک‌های خارجی
طالبان برای دریافت کمک‌های خارجی و بین‌المللی خیلی عمل‌گرا رفتار می‌کنند و در دریافت کمک‌های خارجی، دوست و دشمن نمی‌شناسند و از هر طریقی که ممکن باشد می‌خواهند کمک به دست بیاورند و هر کسی کمک کند، بدون ملاحظه کمک را می‌گیرند. بنابراین بنام زلزله، فقر و… آشکار و پنهان از کشورهای خارجی کمک دریافت می‌کنند و مهم‌تر از همه از ده‌ها مجرای استخباراتی و… نیز کمک دریافت می‌کنند. یکی از آن مجراهای استخباراتی دریافت کمک از آمریکا است‌که پی‌هم چهل چهل میلیون دالر به طالبان می‌رسد، اما طالبان در ظاهر خود را دشمن آمریکا نشان می‌دهند.
اگر مناسبات استخباراتی بین طالبان و آمریکا وجود ندارد، چرا آمریکا به طالبان پول بدهد و چرا طالبان این کمک را دریافت کنند؟! طالبان در قبال گرفتن این پول به‌عنوان گروه نیابتی آمریکا در افغانستان عمل می‌کنند و منافع آمریکا را در افغانستان ملاحظه می‌کنند، اگرنه آمریکا دیوانه نیست که مفت کمک کند.
پروژه‌ی اخراج مهاجران در ضمنِ جابه‌جایی قومی برای دریافت کمک نیز طراحی شده است تا طالبان بتوانند از یک طرف برنامه‌ی جابه‌جایی قومی را عملی کنند و از طرف دیگر کمک‌های خارجی دریافت کنند و از نظر اقتصادی این جابه‌جایی قومی را با دریافت کمک‌های خارجی عملی کنند و از کمک‌ها خودشان نیز استفاده کنند، زیرا طالبان معمولا کمک‌های خارجی را طوری مدیریت می‌کنند که کمک‌ها به افراد گروه طالبان تعلق بگیرند و حتا از کمک‌ها برای مردم زلزله‌زده و آسیب‌دیده‌ی هرات سوءاستفاده کردند.
طالبان برای این‌که بتوانند کمک‌های خارجی را برای پروژه‌ی طراحی‌شده‌ی اخراج دریافت کنند، شروع به فعالیت رسانه‌ای و نشر و پخش تصاویر متفاوتی کرده‌اند تا از یک طرف در داخل کشور احساسات مردم را برانگیزانند و بتوانند جابه‌جایی قومی را بدون اعتراض تطبیق کنند و از طرف دیگر در سطح بین‌المللی توجه نهادهای بین‌المللی و کشورها را برای دریافت کمک جلب کنند.
